Rury i uchwyty
Rury bezszwowe
Sprawnie działający układ hydrauliczny wymaga połączenia w sposób zapewniający prawidłowy i szczelny przepływ cieczy. Jedną z możliwości takiego połączenia są przewody sztywne, rury, które służą do łączenia ze sobą elementów lub zespołów nie zmieniajacych w czasie pracy wzajemnego położenia. W układach hydraulicznych wysokociśnieniowych stosuje się jako przewody sztywne przeważnie rury cylindryczne bezszwowe wykonane ze stali węglowej, walcowane lub ciągnione na zimno. W układach niskociśnieniowych stosowane są również rury stalowe zgrzewane. Do bardzo wysokich ciśnień 500-700 MPa stosuje się rury ze specjalnych stali stopowych.
Rury stalowe EO, bez szwu wykonane ze stali węglowej lub nierdzewnej przeznaczone do zastosowań w hydraulicznych i pneumatycznych rurociągów ciśnieniowych.
Badania i świadectwa certyfikacji: Wszystkie rury są poddawane nieniszczącemu bada- niu szczelności i oznakowywane odpowiednio jako odporne. Oznakowanie to zastępuje certyfikat DIN EN 10204-2.2. Dla rur z materiału 1.4571 obowiązu- je klasa badania 1 DIN EN 10216-5
Zalecany promień gięcia: Do zginania na zimno rur za pomocą giętarek do rur lub ręcznie zaleca się promień gięcia trzykrotnie większy niż średnica zewnętrzna rury.
Podatność na spawanie spawalność: Rury z E235 spawa się według zwykłych technik. Rury wykonane z materiału 1.4571 nadają się spa- wania łukowego. Spoiwo powinno zostać wybrane zgodnie z normą DIN EN 1600 i DIN EN 12072 część 1, z uwzględnieniem rodzaju zastosowania oraz tech- niki spawania.
Opory przepływu a zatem sprawność rurociągu zależą od średnicy wewnętrznej rury, natężenia przepływu (zmierzonego lub obliczonego) i od właściwości medium. W celu utrzymania jak najmniejszych strat w systemie należy dążyć do utrzymania przepływu laminarnego. Przejście od przepływu laminarnego do turbulentne- go, powodującego większe straty, jest w sposób ogólny zdefiniowane liczbą Reynoldsa Re 2320. Przejście to trudno jest obliczyć precyzyjnie, można je tylko określić za pomocą pomiarów. Jeśli, dla uproszczonego obliczenia, za- łoży się przejście przy Re 2320 i wewnętrzną powierzchnię rury jako „technicznie gładką”, to z poniższych wzorów możliwe jest przybliżone obliczenie granicznej prędkości wkryt oraz granicznego natężenia przepływu vkryt, przy których dochodzi do przejścia od przepływu uwarstwionego (laminarnego) do burzliwego (turbulentnego).